Mais seda que nunca!!!!

Vamos equipo!!! Vamos afición !!!  a repartir seda da boa

SD Camelle Vs Fisterra SD - Sábado 12 ás 16:30

Ahí estamos!!! vamos tod@s a animar...TÓDOLOS SÁBADOS SUBO Ó RODEIRO!! Lembrade as 16:30!!

Este sábado tod@s ao Rodeiro a empurrar ao equipo para acadar 1ª victoria!

CRÓNICA 3º XORNADA - 2º AUTONÓMICA

Un encontro que crea afección o vivido no campo O Cairo entre o Come C.F. e o S.D Camelle

CAMELLE: Ángel Luis, Carlos de Dido, Valiña, Ivan, Matías, Mario, Miguel Riveiro, Varu ( min 45 Ángel Riveiro) , Javi, Adrián Tajes ( min 45 Sergio), Barreiro.

CORME: Javier, Adolfo, Alejandro (min 53 Diego), Jesús J, Daniel ( min 89 Manuel), Sergio, Juan, Adrián (min73 Antonio) , Alejo, Brais (min 35 Miguel), Lucas.

EXPULSIÓNS: Ángel Luis,  min 31.

Non saío o Camelle moi enchufado o campo de xogo, que se viu un pouco atrincherado polo Corme que chegaba unha e otra vez a porteria camellana, que fixeron que o noso porteiro realizase varias  parada de mérito ante os lanzamentos dos xogadores do Corme.

Comezou o Camelle a achegarse a porteria do Corme mediate Barreiro que despois dun bo pase de Adrián Tajes quedaba so ante o porteiro para facerlle unha bolea que este esquivou ca punta dos dedos.

Nunha das chegadas do equipo cormelan chegaría o primerio tanto, tras un erro da defensa quedaba so o dianterio do Corme para facer o 1-0.

Despois disto chegaría a xogada que desarbolaría o encontro, na que o colexiado (máis protagonista que os xogadores neste encontro) sinalaba un penalti, a meu ver, inexistente amosandolle a tarxeta vermella o porteiro camellan, tendo que ser sustitudo  por Carlos de Dido, xa con experiencia no cargo. Formouse unha pequena liorta no campo cas protestas dos xogadores camelláns e un balon que petou na cabeza do colexiado provocando que tomase a decisión de abandonar o terreo de xogo durante uns minutos para logo volver, chegando así o 2-0.

O Camelle non atopaba a maneria de poñerse no encontro, cando chegou así outra xogada, na que o colexiado pouco atinado asubiaba outro penalti chegando o descanso co 3-0 a favor dos locais.

Nada máis comezar a segunda parte o Corme volve a marcar por medio do seu goleador Alejo mediante una boa xogada dos locais.

Foi esto un punto e aparte no partido xa que o Camelle ca entrada de Angel Riveiro e Sergio comezou a chegar con mais perigo a portería comerlán. Nunha destas xogadas foi derribado Barreiro na aéra do Corme na que o árbitro volveu a asubiar outro penalti  que transformaría  Miguel.

O Camelle puxo o balón arriba e asoballou o equipo rival chegando así dous tantos mediante xogadas moi parecidas que transformaría un Barreiro que chegaba a todas. Xa case remataba o encontró canto un pase de Iván chegaba as botas de Sergio e este transformaría o 4-4.

Compre destacar a magnifica presencia da afección camellana que ateigaba as bancadas de O Cairo, entregada e sin parar de animar cos seus cánticos que leva o equipo en volandas vaia a onde vaia.

Crónica do partido da 1ª xornada da Liga da Costa 2013-14

Deixamosvos o enlace da crónica de David Castro ( http://davidcastro27.blogspot.com) sobre encontro ante o San Lorenzo onde se acadou un valioso empate de cara os obxectivos do Camelle. #sedadaboa
Animámosvos aos que teñades twitter a seguir ao Camelle através da sua conta @SDCamelle

http://davidcastro27.blogspot.com.es/2013/09/comeza-competicion-das-estrelas-na.html

Noticias da prensa seria

Vamos a deixar aqui (e pa historia, jeje) todas as noticias que poida recolectar da prensa "seria" (non coma nós), se se me escapa algunha, mandádema para poñela aquí.(pinchar sobre as imaxes para velas en grande)

Empezamos coa Voz de Galicia:

• Portada do Domingo 9 de Xuño (edición impresa).

  

• páxina interior Domingo 9 de Xuño (edición impresa e dixital) .

DeporSport:

• paxina interior Domingo 9 de Xuño (edición impresa).

  

• paxina interior Mércores 12 de Xuño (edición impresa).

• Radionordés:

Programa NORDÉS DEPORTIVOS (con Xosé Luis Louzán) no Dial 92.2 de F.M.

Pinchar aquí

O Camelle novo equipo da Liga da Costa

Hoxe a crónica é diferente a como se preparou sempre neste blog, porque hoxe queda para outros (podedes vela na anterior entrada). Hoxe a crónica será dende un punto de vista personal, e dende o punto de vista dun xogador do Camelle, que é o que realmente son e non un xuntaletras de blogs, no que se fai o que se pode.

Cando nada mais levantarme me dixeron que Valiña (un salúdo campeón, recupérate pronto que este éxito tamén é teu como de todos os que, moito ou pouco, puxeron o seu gran de area) estaba ingresado e non podería xogar, souben que conseguiríamos o ascenso, e non porque Valiña sea moi malo, senon porque o Camelle crecese cando hai mais dificultades, cando o tivo todo de cara relaxouse e non foi ese equipo sólido que sorprendeu a todo o mundo nesta temporada, pero que cando tivo problemas, cando parecía que non podía ser (xogamos varios partidos con Carlos de Dido ou Matías de porteiros, eliminamos a un Laxe có que só perderamos nos cinco partidos anteriores) sacaba adiante o resultado.

Algo parecido pasou no partido, no que o Cerqueda vendeu moi cara a derrota, no que nos adiantamos e pensamos que estaba todo feito, pero que se viu que non era así e o Cerqueda empatou xustamente. E con ese gol do empate foi cando xa me tranquilicei totalmente, pois estaba completamente seguro de que íbamos a conseguilo, porque outra vez as cousas se poñían complicadas e é ahí cando a xente sacou o caracter e demostrou o porqué do ascenso. Xente como Miguel Riveiro, que colleu o equipo as espaldas e demostrou que, secadra, José Ramón (o irmán de Fran do Deportivo) estaba equivocado cando o sacou a él da titularidade do Arteixo para que xogara o seu amigo Nando (sí internacional con España, pero ¿e qué?). Ou como Mario, que se multiplicaba polo campo, xa fora para salvar un gol baixo os paus ou para provocar o penalti que nos dou a victoria. Un gol que marcou Matías, que deixou ó Baio (e os cartos que lle daban) para vir xogar o equipo do seu pobo e ser clave cos seus goles durante todo o ano. Ou Purrúa, que pese a non estar ó 100 por 100 salvo unha ocasión clarísima que sería a puntilla para nós e dou unha seguridade por arriba como non o fixo en todo o ano. E como eles todos os demais, os que xogaron, Carlos de Dido, Manuel e Iván detrás solventando con seguridade os intentos do Cerqueda, Varu movendo o equipo, Sergio como un puñal pola banda e abrindo o marcador, Barreiro sempre presente no ataque e imprimindo o caracter e a veteranía dun xogador de categoría e Javi Rañal que cumple sobrado onde o poñan e, ademais, co seu caracter, xa é un camellán mais. Jose e Tedín que entraron para controlar os últimos intentos visitantes. Tamén os que quedaron no banquillo, René, Coruña e Tonsón que estaban tan metidos no partido e no campo como os que xogaban; e os que non estaban convocados, pero cando tiveron que xogar aportaron todo o que tiñan para poder chegar ó partido de onte, Valiña, Diego, Buri, Adrián Tajes, Adrián Pasantes e Mauri. Non me vou a olvidar do entrenador que conseguíu o ascenso Púpus, nin da directiva e moita xente que aporta traballo, ganas e ilusión cada semana, e que teñen a cabeza visible no presidente e secretario, Tono e Antonio.

E cando acabou o partido só quedaba disfrutar, ver as caras da xente, a alegría que tiñan e saber que participastes na medida das túas posibilidades en todo esto, non ten precio. Facendo miña unha frase que me dixo ó día siguiente Luis de Ernesta dándose unha palmada no peito, xunto o corazón, -Esto lévoo aquí, pa siempre, pa cando vaia pa'lo p'arriba.

Xa para acabar, un vídeo xusto cando o árbitro pitou o final do partido  de como o vivimos os xogadores:

Play-off de ascenso. Volta da final

Co permiso do noso amigo (e camellán de adopción e colaborador de quepasanacosta) David Castro a crónica deste último partido está recollida do seu magnífico blog.

SD Camelle 3 – 1 UD Cerqueda

SD Camelle: Purrúa, Javi, Manuel, Miguel Riveiro, Carlos de Dido (Jati m.64), Varu (Tedín m.76), Mario, Matías, Sergio, Iván e Barreiro.

UD Cerqueda: Rubén, Bastón, Santi (Juanjo m.73), Javi, Pablo, Javi Pazos (Manu m.67), Atu, Dani, Dieguito, Dani Seaia e Lorenzo.

Lesión: O xogador do Cerqueda, Santi,  tivo que ser retirado cunha lesión de xeonllo.

Árbitro: O Sr. Espasandín Cores (A Coruña). Estivo ben, foi quen de controlar os nervios e a tensión que se viviu no Rodeiro.

Campo: O Rodeiro (Camelle). Cheo histórico o que se viviu no campo camellán, cun ambiente espectacular.

Incidencias: Gran detalle dos xogadores locais antes de comezar o partido, que portaron unha pancarta de ánimo ao seu veciño,Pepe da Chalana, que se atopa nunha situación delicada de saúde.

Goles: 1-0 m.10 Sergio, resolve unha melé na área do Cerqueda. 1-1 m.24 Boa xogada por banda de Dani Seaia e o centro deste é rematado a gol por Dieguito. 2-1 m.33 Espectacular falta lanzada por Miguel Riveiro, que pon o esférico donde dormen as arañas.3-1 m.82 Matías transforma o penalti cometido por Bastón sobre Mario.

Partido de moita tensión o que vivimos na tarde do sábado no campo do Rodeiro, que presentaba un espectacular ambiente cun cheo histórico nunca visto no terreo de xogo camellán. Foi un encontro con moito fútbol directo, sin un claro dominador e no que houbo constantes interrupcións.

Comezou mellor o Cerqueda, que tuvo en Dani Seaia un auténtico puñal na banda esquerda, creando perigo en cada balón que tocaba. Nos primeiros minutos, os cerquedáns contaron con dúas ocasións casi consecutivas, a primeira un centro chut do xogador de Seaia que pon en apretos a Purrúa e un tiro lonxano de Santi que se vai por riba do longueiro, nos minutos 3 e 4, respectivamente, pero serían os locais os que pegarían antes, cando transcorría o minuto 10 fórmase unha melé na área visitante que finalmente Sergio é quen de empurrar o esférico ao fondo da rede para poñer o 1-0 no marcador e empatar a eliminatoria. Nesta xogada os xogadores do Cerqueda reclamarían unha falta ao seu porteiro, Rubén. Tan só 8 minutos tardarían en dar a réplica os visitantes, recuperación en medio campo, o balón que lle cae a Dieguito, quen ve adiantado a Purrúa pero o seu lanzamento vaise a rentes do pau. O capitán do Cerqueda non tardaría en volver a poñer en apuros ao porteiro do Camelle, Dieguito colga unha falta dende o medio campo e Purrúa despexa a córner con dificultades. Tras estas dúas ocasións dos visitantes, chegaría a recompensa, gran xogada por banda de Dani Seaia, o mellor do Cerqueda na tarde de sábado, que pon un centro perfecto ao borde da área pequena que é rematado a gol por Dieguito. O empate, faría reaccionar ao adestrador local, Pupus, que intercambiaría a Iván e a Riveiro de posición, o que lle faría recuperar o dominio do partido, con Miguel Riveiro como director de orquesta. Pero sería un dominio que non se transformaría en ocasións. No minuto 33, chegaría o 2-1 que devolvería a esperanza do ascenso a bancada do Rodeiro, Riveiro lanza unha falta situada ao borde da área visitante e coloca o esférico donde dormen as arañas, un auténtico golazo. Antes do descanso, o Cerqueda tería a última da primeira metade, córner botado por Dani, que remata Javi ao longueiro e o rexeite do pau e sacado por Mario debaixo dos paus. Nesta xogada os visitantes reclamaríanlle ao árbitro asistente que o esférico traspasara a línea de gol.Co 2 a 1, sen un claro dominador, con moita tensión e un bonito ambiente nas bancadas, chegaríamos ao intermedio do partido.

Na segunda metade seguiría a tónica da mesma, moito fútbol directo e sen un claro dominador, pero cun Camelle arriesgando moito para buscar o gol que lle dera o ascenso.A primeira ocasión deste segundo tempo sería para o Cerqueda, no minuto 56, gran xogada individual de Dani Seaia pero o seu lanzamento é despexado a córner por Purrúa sen problemas. Responderían os locais a balón parado, na primeira unha falta en medio campo, botada por Riveiro termina no pau da portería visitante tras unha mala saída de Rubén, e, de novo, unha falta colgada polo propio Miguel Riveiro é cabeceada por Matías a rentes do pau.No minuto 82, chegaría a xogada determinante do partido e da eliminatoria, Mario cando se adentraba co esférico na área do Cerqueda é derrubado por Bastón, penalti claro, e o colexiado Espasandín Cores non o duda é asubía a pena máxima, que se encarga de transformar o especialista dos locais, Matías, facendo o 3 a 1 definitivo. Este gol levaría o delirio as bancadas do Rodeiro.A dous minutos de cumprirse o tempo reglamentario, Jati, logo dunha despexe da defesa local, plántase só ante a portería visitante, pero escacha o balón contra o corpo de Rubén.

Os visitantes terían a última opción de ascenso a balón parado no minuto 92. O córner botado por Dani é rematado polo central Javi ao pau.Chegado o minuto 97, o colexiado pitaría o final do encontro, o que significou a invasión de campo dos afeccionados locais e trouxo o delirio no Rodeiro, que se convertiu nunha auténtica festa para uns e un trago moi amargo para outros.

Tamén podedes ver crónicas do partido noutros enlaces (queda para a historia), como na páxina do noso amigo muxián Xose Búa de piratas de muxía e que tamén recollo aquí co seu permiso.

Ou en La Voz de Galicia do domingo.

(Só tendes que pinchar nos enlaces para ver cada un deles)

Play-off de ascenso. Previa da volta da final.

Chega o último partido do ano e o mais importante ata o de agora, onde o Camelle pode acadar un histórico ascenso a Liga da Costa. Para facelo terá que superar o resultado adverso que trae de Cerqueda (1-0), un resultado que non é, nin moito menos, definitivo nin insalvable. E contará o Camelle co apoio da que esta tempada é a mellor de toda a Costa, nun campo do Rodeiro que presentará a mellor entrada (que xa é dicir sabendo como estivo o día do Porteño) do ano e, seguramente, de sempre.

Unha final na que o Camelle ten que xogar coa tranquilidade de que pase o que pase xa fixo a mellor temporada de sempre, pero coa mesma tranquilidade ten que ir a polo partido e o ascenso, porque a xente está ilusionada co equipo e quere o ascensoasi que hai que sair a por todas e entre todos:

¡¡¡VAMOS A CONSEGUIR O ASCENSO!!!!

XORNADA: Volta eliminatoria final polo ascenso_ SD CAMELLE - UD CERQUEDA

 DATA E HORA: Sábado 8 de Xuño 2013 ás 18:00h (fonte: propia do clube)

PREVISIÓN METEOROLÓXICA: ceos con alternancia de nubes e claros con probabilidades de precipitacións, vento frouxo e variable, temperatura en torno ós 14ºC (fonte: meteogalicia)

O partido desputarase no campo do "Rodeiro" de Camelle, de herba natural e de 94x54m.

CONVOCATORIA: O venres a partir das 23h. en facebook Camelle .

Bufanderos no Vaticano

E como dín que o novo Papa é futbolero os nosos amigos, Tania, Diego, Rosi e Damián non quixeron deixar pasar a oportunidade de sacar unha fotiño na plaza de San Pedro do Vaticano, en Roma coa bufanda dun equipo celestial, o Camelle.

Da wikipedia sacamos a seguinte información:

La Plaza de San Pedro (Piazza San Pietro, en italiano), se encuentra situada en la Ciudad del Vaticano, dentro de la ciudad y capital italiana de Roma y precede, a modo de gran sala períptera, a la Basílica de San Pedro, el magno templo de la cristiandad. Fue enteramente proyectada por Gian Lorenzo Bernini entre 1656 y 1667.

A la plaza se accede desde la Via della Conciliazione y muestra, al fondo, la magnífica fachada de la Basílica de San Pedro; esta vía comienza en el largo Giovanni XXIII, muy cerca del castillo de Sant'Angelo, junto al río Tíber, pasando al final por la plaza Pío XII.

La plaza es una gran explanada trapezoidal que se ensancha lateralmente mediante dos pasajes, con forma elíptica, de columnatas rematadas en una balaustrada sobre la que se asientan las figuras de ciento cuarenta santos de diversas épocas y lugares; en su interior se encuentran dos fuentes, una en cada foco de la elipse,y en medio de la plaza se erigió un monumental obelisco (de 25 metros de alto y 327 toneladas), un bloque pétreo sin inscripciones traído desde Egipto que estaba en el centro de un circo romano. En 1586 el Papa Sixto V decidió colocarlo frente a la Basílica de San Pedro en memoria del martirio de San Pedro en el Circo de Nerón. Se le conoce como el “testigo mudo”, pues junto a este se crucificó a Pedro. La esfera de bronce de la cúspide que, según la leyenda medieval, contenía los restos de Julio César, fue reemplazada por una reliquia de la cruz de Cristo. Los dos pasajes de columnas (284 de 16 metros cada una) se abren a cada lado simbolizando el abrazo de acogida de la Iglesia al visitante que parece invitan a entrar.

En esta plaza, el Papa suele celebrar algunas liturgias solemnes (especialmente aquellas que reúnen a multitudes demasiado grandes como para que entren en la ya de por sí inmensa basílica) y otros encuentros, sobre todo audiencias públicas. La famosa Plaza de la Concordia en París es una copia de esta plaza ya que tanto el obelisco como las fuentes y su distribución son idénticas a las de San Pedro.